พ่อ...คือริ้วคลื่นโถมซบทราย
พ่อ...คือร่มไม้บนทางฝัน
พ่อ...คือร่มไม้บนทางฝัน
พ่อ...คือสายลมเย็นในวันร้อน พ่อ...คือบทกลอนปลุกปลอบขวัญ
พ่อ...คือความงดงามของคืนวัน
พ่อ...คือความงดงามของคืนวัน
พ่อ...คือความภาคภูมิใจของฉันทั้งชีวี
ใครกันที่ทำให้เราเกิดมาลืมตาดูโลกได้ถ้าไม่ใช่พ่อคนนี้คนที่มีพระคุณกับเรามากมายจนทั้งชีวิตนี้ก็ตอบแทนพระคุณท่านไม่หมด
คำว่า ”พ่อ” คนส่วนใหญ่มักนึกถึงเพศตรงข้าม
ที่แข็งแรงสามารถปกป้องคุ้มครองเราได้ แต่สำหรับดิฉัน คำว่า พ่อ นั้น
เป็นคนที่มีเมตตาใจดี
และคอยให้คำปรึกษาหรือช่วยเหลือเรายามที่ต้องการความช่วยเหลือและรู้สึกอยู่ตัวคนเดียวก็มีท่านที่คอยอยู่เคียงข้างเราเสมอแม้ในยามทุกข์หรือสุข
ถึงแม้ดิฉันจะไม่ได้เกิดมาในครอบครัวที่ร่ำรวยแต่ดิฉันรู้สึขมีความสุขและดีใจมากที่ได้เกิดมาในครอบครัวนี้ครอบครัวที่อบอุ่นและรักดูและดิฉันเป็นอย่างดี พ่อสอนดิฉันเสมอให้รู้จักประหยัดอดออม
และพอเพียงเพื่อที่จะฝึกดิฉันให้เป็นผู้ใหญ่ที่ดีในอนาคต ท่านคอยอบรมสั่งสอนและเคี่ยวเข็ญให้ดิฉันตั้งใจเรียน
เมื่อก่อนดิฉันเป็นเด็กเกเรไม่ตั้งใจเรียนขัดคำสั่งท่านทุกอย่างแต่เมื่อฉันโตพอที่จะคิดและไตร่ตรองคำสั่งสอนที่ท่านอบรมอยู่ทุกเมื่อดิฉันจึงกลับตัวกลับใจเป็นคนใหม่เพื่อให้พ่อมีความสุขท่านจะได้ไม่ต้องกังวลเรื่องของฉัน
คำสั่งสอนของพ่อนั้นเปรียบดังพลังที่ขับเคลื่อนดิฉันให้ขยันตั้งใจเรียนถึง แม้ว่าพวกเราจะไม่ได้บอกรักกันทุกวันไม่ได้เจอหน้ากันทุกวันเจอกันเพียงอาทิตย์ละครั้ง แต่ก็ทำให้รู้ว่าเวลาที่ไม่ได้เจอหน้ากันนั้นคิดถึงท่านมากเพียงใด ดิฉันตระหนักอยู่ตลอดเวลาว่าท่านต้องทำงานหนักหาเงินมาให้เราให้ แต่ดิฉันดีใจที่ได้เกิดเป็นลูกท่านและตอบแทนพระคุณท่านที่ให้กำเนิดเรามาลืมตาดูโลก สุดท้ายนี้อยากจะบอกกับท่านว่า ลูกรักพ่อมาก
